Siyahtan hüzünlere büründüm, Oysa en çok maviye sarýlýrdým, En çok maviyi severdim... En çok gözlerinin mavisini... Hüzünlerden yapma hayallere tutundum, Oysa en çok seni düþlerime eklerdim, En çok mavi düþleri... En çok da seni...
Sevemedim vedalarý, Gözyaþýndan köprülerde yol almayý... Sevemedim hiç… Ve ne zaman vedaya sürçse dilim... Nedense hiç gidemedim... Oysa þimdi gitme vakti benim için, Bizim için... Ve geri dönüþü olmayan yola girme vakti... Zaman sensizliði gösterirken, Senli günleri kalbime gömme vakti..
…
Hatýrlar mýsýn? Ne çok gülerdik seninle, Hayatýn gülmekle anlamlandýðýný öðrenmiþtim… Ve gülmenin karþýlýðýnýn sende olduðunu da… Þimdi her þey gibi o gülüþlere de veda etme vakti… Eskisi gibi gözyaþýmý baðrýma basýp, Acýyý kalbe gömme vakti…
Ah gözü çýkasý ayrýlýk, Aþkýmý çok derinden yakaladý… Oysa kaçmayý denemiþtim, Acý beni tuzaðýyla kucakladý…
Kalbinin dik yokuþlarýna varamadan, Aþkým canýný veriyor… Belki de hiç sevmemeliydim seni, Bu imkânsýz denilen aþkta, Kara sevdayla karalanmamalýydým… Ya da en kara yanýyla aþkýn, En beyaz halime bürüdün beni… Bilmiyorum…
Her aþk bi masalý yazarmýþ… Ve her masal mutlu biter bilirsin… Biz bu aþkta nerde yanlýþ yaptýk…? Ki böyle acýya sürüklenir giderim…
Uzun lafýn kýsasý, Artýk sevmemeliyim seni… Aþkýn “sen” halini Ne kalem yazar bi kerede Ne yüreðim anlatýr üç beþ kelimeyle…
Þimdi aþkýn “ den “ (ayrýlma) hali… Ve içimde biriktirdiðim son birkaç kelime… Yüreðimde senden kalan yerinden: “ seni seviyorum”… Ve seni sevmeyi çok özleyeceðim… HoþçaKaL...
[“bu masaL böyle bitmemeliydi oysaki”]
Sosyal Medyada Paylaşın:
((Ayşe)) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.