MİNE ÇİÇEĞİM

bir beyaz güvercin hikayesi
sende ki bu alýþýla gelmiþ yaþam
bu bir göç
sonrasý telaþe veryansýn sessizligine aldýrmadan
ürkütmesi gibi dir.
denizleri.
karanlýkta yolu’nu bulmaya çalýþan
bir anka misali
sýradan ama yorucu bir mevsim döküntüsüdür.
alevler arasýnda kalmýþ
eski bir resimin getirmiþ oldugu o acý sýgýnagýdýr.
belkide.
uzunca isteklerin sýralandýðý mavi eflatun
karýþýmý yanlýzlýktan sýkýlmýþ
bir damla suya ihtiyaç duyan mecnun çölü sanki
tesadüf sonrasý ellerimin sana kavuþmasý
varsayalým boþa geçen ömrün en aðýr faturasý bu bende ki
bakmaya kýyamadýðým gözlerindeki
’MÝNE’ karamsarlýgý
anlamý olmayan hayat kurallarýna anlam katan sözlerin
haykýrýyor bak yüreðim sensizlige
sensiz doðacaksa da doymasýn güneþ,
üþüsün bedenim çýð düþsün düþlerime
sen yoksan benimde yokolmam lazým
uzunca uzaklara gidip
deli olmam lazým
her neredeysen seni bulmam lazým
beni býrakma papatyalar kaç gün dayanabilir ki
susuzluða
ne zamana kadar aðlayabilir ki
martýlarda
kokuna hasret tenim nasýl
býrakabilir ki kendini
çok zor oluyor böyle inan
seni seviyorum
herþeye raðmen her umutsuzluða karþýn
seni çok seviyorum
tercihimi kullanýyorum
sen AÞK sýn bende sana muhtaç yaðmur damlasý.
uçurtmamsýn pamuk þekerim
gecem herþeyim
sen benim MÝNE ÇÝÇEÐÝM
sevgilim hayalim
Sosyal Medyada Paylaşın: