GARİBİM BENİM!
Boynunu bükersin hüzünlenerek,
Yüzünü gizlersin sinirlenerek,
Hýçkýrýklarýný göstermeyerek
Aðlarsýn derinden, garibim benim!
Sen de istemezdin böyle olmayý,
Bir boðaz uðruna köle olmayý,
Uçan kuþtan bile medet ummayý
Sindiremiyorsun, garibim benim!
Hakikat acýdýr, bunu bilirsin;
Arada acýtýr, kederlenirsin;
Hiç belli etmeden hep iç çekersin;
Allah, yardým etsin; garibim benim!
Yüreðin, gözlerin artýk gülmüyor;
Kaçan mutluluðun geri gelmiyor;
Aðzýnla kuþ tutsan, hiç düzelmiyor;
Umudun yitmesin, garibim benim!
Yükün azalmadý, aksine arttý;
Dostluk gemileri art arda battý;
Yaðýnla kavrulmak, bak, gelip çattý;
Bahtýn açýk olsun, garibim benim!
31.08.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.