hasretim kan kaybediyor yoklugunda

Her gecenin gun batimina kala vakitlerde
teselli arayislar icinde kayboluslari izliyorum,
icli icli yoklugunu okurken bu sehirde..

bakisini saklamisken yuregime
hasretim kan kaybediyor yoklugunda

ozleminde paramparca hallerimi tarumar ettim
sessizce yoklugunu oksuyan ruhuma

bedenimde kalan emanet dokunuslarini hissettim
ozlem duyarken teninin kokusuna

isiklar sonerken kalbimin odalarinda
bir bir ruhumla savas icine girmisim bilmeden..

iste simdi, yanlizligimi okuyorum bu kentte
bir bir kapandi umut dolu kapilar yuzume..

sevipte kavusamamak var ya!..
iste o olduruyor beni
yakip yikiyor yuregimi..

mesafe tanimiyan yuregimde
bir ask var bizi biz yaparken
kavusmalari bize hasret kilan

galiba hasretliklere alismak vakti geldi
vuslat vakti bize uzak kilinirken bu ugurda

umut dolu yuregime ektigim gul bahcelerini
soldurmadan ozlemi yok etme vakti simdi..

SUSAMISKEN DELI SEVDANA
yormadan akip gitmeli hasret,
icinde suspus kalan yuregimden...

Sosyal Medyada Paylaşın: