BABAMI BEN ÖLDÜRDÜM BUGÜN

BABAMI BEN ÖLDÜRDÜM BUGÜN

küçüktüm babam býrakýp gittiðinde..
kanserden öldü..
gitmemek onun elinde deðildi..
ecelle sözleþmesi vardý çünkü...
anlaþmýþtý.. kanserdi..
azraile verdiði tarih 1984 dü babamýn
ve sözünde durdu...
iþte asýl gerçek hayatla tanýþtýðým gün.. o gündü...
15 yaþýmdaydým.
kýzýmýn þimdi ki yaþýnda..
ne olup bittiðini anlayamadým
sap gibi kalmýþtým koskoca bir yalnýzlýk ortasýnda..
boþluða düþmüþtüm sanki.. her yaným boþtu..
þaþýrdým baþta.
hadi caným babam hiç ölürmü..
kesin bana þaka yapmýþtýr dedim
ertesi gün yaðmur çiseliyordu
ben annem ve üç kardeþim
beyazýt camisindeydik
niye ordaydýk yine anlayamamýþtým..
neler oluyordu..
bir yere gittik.. çamurdu her taraf
mezarlýkmýþ orasý
ben daha önce hiç mezarlýk görmedimki...
onu mezarýna koydular.. ben gördüm kefenli halini..
ama.. yok dedim bunlar da þaka yapýyor..
bir kaç saat aðladým.. oda herkes aðlýyor diye..
niye aðladýklarýný bile bilmiyordum
ve ona inanmadým gideceðine..
babam çýkýp gelecek çýkýp gelecek dedim..
25 sene oldu dönmedi gittiði yerden..
ve artýk anladým ki babam gerçekten ölmüþ..
bunu farketmem uzun yýllar aldý..
çünkü o gittikten sonra hayatla olan kavgasýnda
artýk ben tek kalmýþtým..
ve korkunç bir azimle o yok ama
o yokken mücadelesini ben yapmalýyým dedim..
o döndüðünde afferim oðlum demesi düþüncesiyle..
yýllar böyle geldi geçti...
hiç yýkýlmadým ve hiç yenilmedim..
ta ki
bugün babamýn gerçekten öldüðüne kendimi inandýrdýðýmda
bütün yollarým kapandý.. çaresisliðim hat safhada..
iþte ben þimdi kýrk yaþýmda yetim kalmýþým..
benim babam aslýnda bugün ölmüþ..
hani birgün aðlamýþtým inanmamýþtým dedim ya caným
iþte artýk þimdi aðlamalýyým 25 sene sonra..

Mustafa Narin




Sosyal Medyada Paylaşın: