Kayıp Yarınlar

Zamanýn yükünü taþýmaktan yorgun düþmüþ gençliðim.
Kalabalýk yýðýnlar içerisinde yalnýzlýðý oynuyorum.
Kimsesizliðin kuytusuna gizlenmiþ yabancý bakýþlarla,
Yolunu kaybetmiþ gerçeklerimi arýyorum.

Taþýyamýyor ayaklarým bedenimdeki soðukluðu.
Ýsmini koyamadýðým beklentilere duyduðum özlem,
Çekip alýyor yaþantýlarýmý avuçlarýmýn arasýndan.

Esir verdim umutlarýmý yolunu þaþýrmýþ yarýnlara.
Titreyen düþlerimde unutulmuþluðun verdiði acý,
Yüreðimde ise geçmiþi taþýyamamanýn burukluðu var.

Alýp baþýmý gitsem hiç bilmediðim yerlere.
Yabancý olduðum iklimleri solusam içerime.
Çýðlýklarýn önünde boyun eðdiði suskunluðumla,
Haykýrsam koca nefretimi bütün karamsarlýklara.
Sosyal Medyada Paylaşın: