Ýlkokul mezunlarý askerde çavuþ olurdu.
Ortaokul mezunlarý dairelerde memur olurdu.
Lise mezunlarý askerde subay olurdu.
Eskiden bu okullarýn bir aðýrlýðý vardý.
Her öðrenci , liseyi baþarýp bitiremezdi.
Üniversiteyi bitirenler parmakla gösterilirdi.
Okulu bitirenler hemen iþe girerdi.
Askere yedek subay olarak giderlerdi.
Kasabalara bile fakülteler kuruldu.
Çað atladýk dedikleri bu muydu?
O , sýk gözlü elekler mi bozuldu?
Köy, kent diplomalý iþsizlerle doldu.
Devlet olarak istatistikler yapacaksýn.
Ýþe yaramayan okullarý kapatacaksýn.
Ýhtiyacýn olan dallarda öðrenci alacaksýn.
Mezun olanlarý hemen iþe baþlatacaksýn.
Fakülteyi bitirmiþ genç,söyle ne yapsýn?
Ayakkabý boyacýlýðý yada hamallýk mý yapsýn?
Süper olanlarý,aslýnda lisede ayýracaksýn.
Baþaramayanlar , serbest mesleðe kaysýn.
Birikmiþ mezunlarý ormanda görevlendir.
Her aðacý, fidaný onlara zimmet lendir.
Çýplak olan daðlarý ormanlarla bezen dir.
Torunlarýmýz için bu bir kutsal görevdir.
Daðda kalacaklarý evlerini yapsýnlar.
Orman ve canlýlara gözü gibi baksýnlar.
Ýzinsiz ormana girenlere hesap sorsunlar.
Ormanlarý yaðmadan,yangýndan korusunlar.
Kurakta, yaðmur duasýna tepeye çýkmayalým.
Erozyonla giden topraklara bakmayalým.
Bir daha sel felaketleriyle karþýlaþmayalým.
Cennet gibi vatanda kardeþçe yaþayalým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.