BİR İSTANBUL YOLCUSUNA …..(1)
yarsuad
BİR İSTANBUL YOLCUSUNA …..(1)
Ýstanbul’a, Ýstanbul’a gitme, desem
Gitme desem, kalýrmýydýnýnýz
Öksüz kalýr sevdalar, gel etme desem
Dudak büker güler miydiniz?
Ýstanbul ah Ýstanbul koca þehir
Sevgisi oynak, cevri cefasý zehir
Kim e,niye bilmem ki bu gidiþ bu kahýr
Kýþýn sonu bahardýr, bilirmiydiniz?
Neden diye sorma ýsrarým nedensiz
Gönül ütopyasýnda sevgiler sessiz
Yýldýzlar taç olmaz, umutlar gayesiz
Kal gitme desem gidermiydiniz
Ne zaman yol deseler, içim, içim acýr
Bir garip duygu, gönlümde sancýr
Akýl el, el sallar, duygular incir
Gurbeti içinizde, sizde duyar mýydýnýz?
Ah bu duygularýn gözü kör olsa yeridir
Bir gülüþlük saltanata esir olur
Ýstanbul yolcusu, kim bilir kimler yâridir
Yolunu þaþýrmýþ mevsimleri misafir edermiydiniz
Ýstanbul da vefa semti var kendi yok
Kýrýk kalpler diyarýný, tanýrmýydýnýz
Bir þarkýnýn güftesinde gezinirken
Yitik baharlarýn güz mevsimini anarmýydýnýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.