Durdu sanki tüm zaman.
Yeni bir yaprak dökümü daha baþlýyor yüreðimde.
Çoðalmakta hüzün bulutlarý giderek,
Baþladý baþlayacak acý bir yaðmur gözlerimde.
Ýsyan ediyorum bütün varlýðýmla gidiþine.
Ve kalýyorum yine kendimle yalnýz,
Ve yine sensizliðin pençesinde...
Durdu sanki tüm zaman.
Sensizlik hýþým gibi çöküyor üzerime.
Çaresizim, kayboldum kopkoyu bir gecenin içinde.
Yalnýzým, kimsesizim ve üstelik sensizim de.
Çakýyor þimþekler, gök delindi, gök inecek yere!
Ve ben aðlayacaðým,
Bu kaçýncý gidiþin ardýndan bilmem kaçýncý kere.
Durdu sanki tüm zaman.
Aydýnlanmaz artýk bir daha gün ufuktan.
Beklemek seni çok zor, yoruldum.
Dönme istemem artýk,
Dönme, sevindirme dönüþünle.
Ve tam alýþtým derken sensizliðe.
Ýtme beni yeniden karanlýklar içine.
Durdu sanki tüm zaman.
Güneþ batýyor artýk gözlerimde.
Sen bana aldýrma yine de, sözlerim hep dilimde.
Ey kalpsiz, ey vefasýz,
Ne kadar kaçsan, kopsan, yok olsan,
Bu sevda bende ya
Nereye gitsen hep benimlesin
Asla býrakmam seni kendi ellerimle.
RECEP AKIL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.