zümrüt tepelere doðru bir yolculuk baþladý hazan sabahýnda götürüyorum ne varsa geride kalan ümitlerimi,bahtýmý kýramadýðým gönül zincirini semaya dalýyor gözlerim sessizce içimde ki çocuk aðlýyordu ben susuyordum vuslat aldý artýk herþeyin yerini en ýssýz kuyularda kaybolma pahasýna gidiyorum sadece bedbahttý yýllarým kaderimdi en ücra köþelerde yaþamak son bakýþlarýmý býrakýyorum beyazlarýn arkasýndan
elveda
Sosyal Medyada Paylaşın:
mami23 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.