GÖR HELE

Oðlum var diyerek güvenme sakýn
Avradýn koynuna girsin, gör hele.
Kýzým var sanarak sevinme sakýn
Damadýn koynunu görsün, gör hele.

Elin, ayaklarýn saðlam tutarken
Tek, tek boðazýndan lokma yutarken
Yataðýný kendin yapýp yatarken
Görürken söylerler, körsün, dur hele.

Muhtaç olurlarsa yalpa yaparlar
Alasýya dek her yola saparlar
Elinde bulurlar, mille kaparlar
Muhtaç olmuyorsan, pirsin gör hele.

Verdiðin baðlardan üzüm beklersen
Sözleri susmayýp hemen eklersen
Ýyilik yapmayý azcýk teklersen
Senden kötü yoktur, þersin dur hele.

Bakarlar diyerek baðýþla evi
Sokakta görürsün eðilmez devi
Orta yere çýkar evladýn yivi
Suya ekmek banar yersin, dur hele.

Parça kýzýl etten adam ettiðin
Baþý aðrýyýnca koþup gittiðin
Onun için bütün malý sattýðýn
Sýrtýndan býçaðý vursun, gör hele.

Bilen bilir söyler, inanan olmaz
Kötülük yapanýn yanýna kalmaz
Dursunî anlatýr, cevabý bulmaz
Ýnsanlar bu hale, varsýn gör hele.

DURSUN YEÞÝL
Sosyal Medyada Paylaşın: