MUHTACIM YİNE

durunca ayaklarýmýn üstünde
ben sevdiðime muhtacým yine.
belki bir kaç cümle ile
onu sevdiðimi anlatamam
dilimle.
ama ben muhtacým sesine
zaman su olup geçsede
ben kaldým yine bildiðimle
hayalimde son kelime
ben muhtacým yine o güzel gözlerine.
savurup daðýt beni þafaksýz akþamlarýn
sis kokan gecelerinde
ellerim dokunsun tenine
korkma.
býrakýp gitmiþim zaten sensizliði
varolmayan dünün sabahýnda
görmeden umudu tüketmiþim geleceði
yeþil gibiydi gözlerin
kendimce çizmiþtim yolumuzu
nerdeydim bilmiyordum
gönlüm hasretlerinde
yitirip bitiriyordu kendini
kovalamacalarýnda tutuldum aþka
baþlayýp bitirmeler arasýnda sevebilmiþtim seni
kaybolup gidiyordum arasýra kendi dünyamda..
utanýnca yanlýzlýklar yanýmda
seni kaybettim bir pazar sabahýnda
yine kaldým bir baþýna.muhtacým yine çocuk gülüþüne
nasýlda çabuk alýþamýyormuþuz
oysa .
savrulup giden duygularýmýzýn
ortasýnda biten sevgimize.

çaresizlikler içinde el açýp bize gülümseyen
hayallerimize.
muhtacým yine deliler gibi sana
zoraki olmasýn içimdeki aþk
seviyorum seni ne kadar bilsen.
sensizligin zorlugunu görebilsen
Sosyal Medyada Paylaşın: