ÜSTÜME GELME GECE

Üstüme gelme gece,
Yorgunum yaþamaktan, bitkinim.
Uykular terk etmiþ gözlerimi,
Teselli için gelmiþ durmuþ hüzün,
Dudaklarýmda bestesiz bir ýslýk,
Dostumu sarýp sarmalamýþ ölüm,
Yüreðimi iþgal etmiþ kara bir yalnýzlýk,
Vazolarýn içinde solmuþ gülüm,
Ve ben dara düþmüþüm, tükenmiþim.
Haddinden fazla üzülmüþüm.
Kendimi yitirmiþ hallerdeyim.
Tanýyamaz olmuþum yüzümü,
Gerçekliðinden kaçtýðým aynalardan,
Bir sarý renk belirmiþ yüzümde,
Dudaklarýma mor çalmýþlarken,
Üstüme gelme gece,
Düþlemiþim yâri usulca,
Yanaklarým al al olmuþ,
Yârin gülümseyiþini görünce,
Fakat gerçekliðidir hasretim,
Kaçaktýr varlýðý yârimin,
Kim bilir kaç þehir sarýyor,
Hangi odalara siniyor kokusu,
Teninin sýcaklýðýný kim biliyor,
Beklerken onun yolunu,
Hangi yüreðin gülü olmuþtur,
Kendince kaçak bir ruhun bedeninde,
Caným sýkýlýyor, düþlerim yaralý,
Kelimelerim kanýyor mýsralarýmda,
Yokluðuyla yine þiirlerim kurþunlandý,
Vuruldu sevdalý düþlerim,
Yar dediðim vurdu sýrtýmdan,
Ateþiyle okyanuslarý yaktý özlemlerim,
Ben yine beklemelerdeyim,
Mevsimlerden sonbahar yine,
Hüzünlüyüm, efkarlandým,
Üstüme üstüme gelme gece,
Aðlamaklýyým.

BAKÝ EVKARALI
Sosyal Medyada Paylaşın: