DEĞİLKİ

DEÐÝL KÝ

Aþsýz kaldým iþsiz kaldým yurdumda,
Bu çileler benim yazým deðil ki.
Sessiz kaldým sazsýz kaldým yurdumda,
Bu türküler benim ezgim deðil ki.

Düþtüm kara bulutlarýn eline,
Daldým kirli akan suyun seline,
Eþ bulirlar bizim nazlý geline,
Bu zorcular benim izcim deðil ki.

Seçtirdiler çakýl dolu taþrayý,
Mekân tuttuk ýssýz olan sahrayý,
Unuttuk biz bizim olan yaylayý,
Bu his sade benim sezgim deðil ki.

Tuþ ettiler yiðidimi, merdimi,
Yýkýyorlar bu güzelim yurdumi,
Kimse bilmez içten yanan derdimi,
Bu sinsiler benim sözcüm deðil ki.
Sosyal Medyada Paylaşın: