Sevdama İyi Bak İstanbul...

Ýçimin acýlarýný görebiliyor musun yüzümden Ýstanbul?
Sevda oturdu en yaþanýlasý yerime!
Hayat yorgun tenimde,
Kalbimdeki yýrtýk dikiþ tutmaz oldu kederime,
Duygularým lime, lime serim de,
Nasýl kýydýn bilmem ki, sende filizlenen sevgime?
Oysa doymamýþtým henüz, deniz gözlü yarime! ...

Þimdilerde, parçalanmýþ umutlarým vuruyor birbirine,
Ateþ topuna tutuluyor gözlerim,
Yaðmurlarým akarken pýnarlarýmdan,
Derin çizgiler açýlýyor yüzümde...

Omuzlarýma yýkýldý baþýmdan geçerken sevda,
Çöktüm Ýstanbul çöktüm!
Elim kýrýnca yazan kalemi,
Sustum Ýstanbul sustum!

Hani merhametliydin sevenlerine?
Umutlar saçardýn güzelliðinle yüreklerine,
Hiç yakýþmadý sana Ýstanbul, acý býraktýn ciðerlerime,
Sol cenah’ým acýyor ölümüne!
Oysa ben deðildim Çamlýca tepesinden bakarken,
Azizliðine methiyeler yazan þair
HATIRLASANA!

Býraktým Emirgan da elimin izini bardakta,
Çayýnda kaldý aðzýmýn burukluðu...
Kaðýt helvanýn sevinci kalsa da çocukluðumda,
Ben deðimliydim yine çocuk ayaklarýmla,
Kendimden büyük hayaller kuran sen de,
Gerçekleþmesini beklerken Eyüp sultanda,
Yýkýldým umutlarýmýn altýnda...

Bir radyo istasyonundan baðýrdým sevgimi,
Bütün sevenler duyup hayran kaldý da,
Bir ona duyuramadýn Ýstanbul bir ona!
Biliyorum, sende susacaksýn düþlerimin gerçekleþmeyen yanýna...
Utanacaksýn belki de yaptýðýna,
Çocuk temizliðine ettiðim dualardan.
Yoksa Ýstanbul,
Sende mi terk edeceksin beni kendinden,
Nicelerini basarken sevgi yanýna,
Bana mý dar geldi kocamanlýðýn,
daraðacýna astýn sevdamý?

Hatýrlasana Ýstanbul!
Gözlerim öperken altýndan boynuzunu;
Pier Loti de kahve telvesinden çingene kýzlara söylettiðin yalanlarý...
Ümitlendirirken yüreðimi hiç mi üzülmedin,
Sana da mý büyük geldi hayallerim Ýstanbul!

Sende mi yazdýn adýmý kara sayfalara?
Yine de sen acýtma sevenlerini,
Kulak ver dinle yüreklerini
Deniz gözlü yarim önce Allah’a,
Sonra emanet sana
Acýtma beni acýttýðýn kadar onu da, acýtma beni acýttýðýn kadar........
Sosyal Medyada Paylaşın: