İÇ ÇEK EY İNSANLIK....!

Ve ülkemde
sisler içinde
Soluk bir sabah aydýnlýðýnda
Iþýk hüzmesine uzanan böcekler gibi
el uzatýyorum barýþa.


Esirgeniyor yine benden
O eksiksiz
o yasaksýz
o dikenli tellerle çevrilmeyen ülkem


Yaþlýlar karar verince savaþa
Kurumaya yüz tutmuþ dal gibi gençlik
atýldýkça ateþe
ölüler yeniden yaprak olup göðeriyor içimde.


Yaþadýkça soðuyor
soðudukça acýyor içimdeki yara
umudumu erteleyemem baþka bahara
ömrümü habire boþa tüketiyorum

Gece ile gündüzün eþitlendiði zamanlarda
topraða düþünce kan yerine
bir damla yaðmur
kanatlanýp uçuyorum...

Ýçime çektikçe sevgiyi çoðaldým
çünkü meczuptu aþkým
Ýç çek ey ülkem...!
Ýç çek ey dünyam....!
Ýç çek ey insanlýk....!
sizin için
Yüreðimi cellatlara rehin býraktým


16.07.2009-Çandarlý




Sosyal Medyada Paylaşın: