GÜNEŞİ TUT KAÇMASIN

Sülün boylu kavaklar, dereye tempo tutar,

Ejderha iþtahýyla körfez sularý yutar,


Yarýnlar belki yoktur, güneþi tut kaçmasýn.

Umut, uçan kuþlarýn kanadýyla uçmasýn.


Aynada batan gölge aksi daðlara vurur.

Tevhit yýldýzlarýnýn þavký beyninde durur.


Gök yorganý altýnda güneþi tut yatmasýn.

Coþkun akan nehirler deltaya kin katmasýn.


Geceyi yýrtan þafak sabaha buse atar.

Afrika’da savanýn gönlünde aslan yatar.


Seraplar belki vardýr, güneþi tut gitmesin.

Firak getiren tren düdüðüyle ötmesin.


Gökte kýzgýn sobanýn narý kalbini yakar.

Hüzün tarlalarýndan mavi gözyaþý akar.


Zamaný bulmak için güneþi tut batmasýn.

Yörünge kavþaðýnda gelip sana çatmasýn.


Asya’nýn çöllerinde bulutlar özlem kokar.

Bir Uygur’un kalbinde hürriyet yokuþ çýkar.


Everest’in baþýnda güneþi tut düþmesin.

Þatt-ül Arap aðlayýp yataðýný deþmesin.


28.08.2009
Tarýk TORUN

Sosyal Medyada Paylaşın: