Gözlerin

Seherde baþlayan bir akýn gibi,
Kalbin surlarýný yýkan gözlerin.
Gönle fýrlatýlan bir zýpkýn gibi,
Bu aþký kalbime çakan gözlerin...

Ruhumu kavuran, kor ateþ olup,
Çekilen çileye, derde eþ olup,
Bazen fokurdayan, bir güneþ olup,
Beni içten içe yakan gözlerin

Sanki mevsimlerden ilkyazmýþ gibi,
Þeftaliymiþ gibi, kirazmýþ gibi,
Göklerden süzülen niyazmýþ gibi,
Ufka mahzun mahzun bakan gözlerin...

Bilmeden bu derde düþtüm düþeli,
Akar gözümden yaþ, boþanýr seli,
Körpe kulaklara küpe misali,
Kalbime yangýnlar takan gözlerin...

Kervan uðramayan bir hancý iken,
Aþk çekmediðim bir sancý iken,
Bütün bu hallere yabancý iken,
Beni halden hale sokan gözlerin...




Sosyal Medyada Paylaşın:

ahmet öztürk m. Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Asil Atlar Gibi Umuda Koştum Ağlayan Kalem İmkansız Bir Hayal Peşindeyim Yağmurda Üşür Kuşlar Minik Özlemim Gibi Bir Gamzeye Candan Geçmek Bil ki Hiç Zarar Değil Asil Atlar Gibi Saçların Çünkü Sen Hep Kalbimdesin Rüyamı Islatır Çiy Taneleri Sür Eşeği Niğdeye