MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Son dem...
paRadoX...

Son dem...



Mehtapla dans ediyor yýldýzlar bu/gece
Ay/ýn yüzüne saklýyorum korkularýmý
Ellerimin arasýnda kalan umutlarý uçuruyorum yüreðine
Çýðlýklarýn son deminden sana sesleniyorum

Daðlar yýkýlýyor üzerime
Yaðmur damlalarý taþ olup yaðýyor yüreðime
Hýrçýn dalgalara yeni bir kurbaným yok gecede
Hüzünlerin son deminden gözlerine yerleþiyorum

Yýldýzlarýn yamaçlarýna serdim acýlarý
Yalnýzlýðýn türküsünü söylemekte dilim
Kurulmamaya yemin edilmiþ cümleler dökülüyor kaldýrým köþelerine
Susmalarýn son deminden konuþuyorum þimdi

Kaybolmuþ bir çocuk var yüreðinde
Fýsýldanmayý bekleme konuþ artýk dercesine
Susma! sahip olmalýsýn geceye
Bir tokat daha atmalýsýn yarýnlarýn eteðine

Hayatýn pimini çekiyorum
Süzülüyorum ateþlere
Ve aþkýn nöbetini alýyorum
Gecenin son deminden merhaba sana.




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.