HER SEY ASLINA DÖNER

Geldik dünyanýn yüzüne
Ýnsan döner, küre döner
Vukuf olmadýk özüne
Daðlar döner, dere döner.

Suçlarýn hepsi bendendir,
Çektiðim zaten ondandýr.
Dünya mü’mine zindandýr
Bütün yollar, yara döner.

Günden güne artar gamýn,
Sanki baþa çöker damýn.
Huzuru yoksa adamýn,
Bal yese, zehire döner.

Görgü neyse gelir baþa
Nefs elinden geldim tuþa.
Ýsyaným yoktur ki hâþâ
Hep iþler kadere döner.

Akýl almaz üf ki ne üf…
Dünya sanma ki tesadüf,
Ýþte sana nokta-i püf
Emr-i Hakk’a göre döner.

Kayar ömrün, sanki paten.
Bitli bez giyen, ya keten
Senin aslýn toprak zaten,
Her þey asýl yere döner.

Akgül’üm; çýkmýyor sesim
Bitti dünyada hevesim.
Ne kadar atsam vitesim,
Ýkim, üçüm bire döner.

KEMAL AKGÜL(27.08.2009)


Sosyal Medyada Paylaşın: