RAHAT(S)IZ DOSTLARIM

Þehrin öte yakasýnda,yakamýza yapýþmýþ unutulmuþlar,
Feryatlarýndan,hiçbirimiz alýnmayýz, toplumca hep katiliz.
Saðýr taklidinde üstümüze yok,nasýr tutmuþ yüreklerimizde
Ýçimizde öðüttük hepinizi, sonra boca ettik sessiz sokaklara,
Mezarlýklar bile daha þen, yaþarken konuk ettiðimiz konaklardan.
Hani siz anne, baba derken bile,kýpýrdamaz bayramlýk yüreklerde,
Güneþ doðar lakin, sadece ikindi vakti kývamýnda, aydýnlýk ve gece.
Toplum topluca uðurladý insanlýðýný,ne kendinden ne de sizden bi haber,
Yaðmur sadece, binaya mahkum zamanlara gebeyken sizin yurdunuzda.
Bereket býrakacaðýna inanýlýr,sizleri unutan toplumun dudaklarýnda.
Oyunlar sadece uyumsuz demesinler içindi oralarda,bilenler bilir,
Ve sokaklar sizin, çektiðiniz her yudum sarhoþ ederken bu kenti.
Besmelesiz dualarda aminler, derken dudakla yürek tezatlarýnda,
Bu þehirde ölüler, dirilerden çok sevilir,gün gelir, belki de bir gün.
Allah korusun, sizi de severlerse, çok ararsýnýz o günleri,
Dikkat edin dostlarým, toplum kimi severse, o çoktan ölmüþtür.
Ölü taklidi yapmayýn sakýn, o zamanda severek öldürürler inanýn,
Ýnanmayan baksýn yakýn tarihe,baksýn kimsesizlerle dolu ahiret yurduna.



Sosyal Medyada Paylaşın: