İnsan ve Şeytan

Ýnsan ve þeytan.
Ýki ezeli düþman.
Çamurdan beden.
Yaratýldý Adem..

Ateþe düþtü kor.
Bu imtihan çok zor.
Ateþim, secde edemem
Çamur için eðilemem.

Oysa secde rabbeydi.
O sadece kýbleydi.
Özü emre itaat.
Sonu felah ve rahat.

Ateþ ateþi yaktý.
Þeytan isyanda kaldý.
Bedeni inceledi.
Çok zaaflar var dedi.

Haset, kibir ve þehvet,
Benim gizli oklarým.
O cennetlik ademi,
Bunlarla vuracaðým.

Ateþ yandý kül kaldý.
Amansýz hasým kaldý.
Kopana dek kýyamet,
Rab’den müsaade aldý

Sosyal Medyada Paylaşın: