Mevsimlerden son bahar, En sevdiðim mevsim, Havanýn hafif sisli olmasý, Ufaktan ciseleyen yaðmurla birlikte, Telaþlý bir þekilde etrafa uçuþan kuþlarýn, Çatý boþluðuna sýðýndýklarýnda, Çýkardýklarý o muhteþem sesleri andýrýyor, O narin ve kadife sesin, O anda kendimi býrakýp, Olmadýk hayallere dalarým, Mutluluðu yakaladýðým anda, Ellerime dokunarak bir anda karþýma çýksan, Ve gözlerimi açtýðýmda, Bakýþlarýn içimde derinlere öyle saplansýnki, Mutluluk veren acýdan her tarafým tutulsun, Yalnýz seninle olsun yaþamaya bile razýyým, Ki ölmek kadar kolay birþey yoktur, Ben her sonbaharda açan nergisler gibiyim, Hiç bahar görmedim.... Sosyal Medyada Paylaşın:
DJ_kudeb Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.