Ne zaman seni düþünsem,
dikenli teller örüyorum aramýza.
Ateþler yakýyorum içimde.
Þubatýn ruhu çalýyor bedenimi.
Bir uçurumun kenarýndan atýyorum kendimi....
Korkmuyorum
Bir hengamede savruluyor düþlerim.
Kokun yitiyor baþka kokular arasýnda.
Ab-ý hayat oluyor gözlerin,
Bedeninse anka kuþu..
Düþüyor uzaðýma.
Kendi külünde kayboluyor.
Bense bir ýslýk çalýyorum þimdi.
Ölümü çaðýrýyorum baþucuma.
Avuçlarýmda yakalýyorum.
Kör bir uykuya yeniliyor gözlerim.
Ayrýlýðý saðýyorum hüznün göðsünden,
sensizliðin düþlerinden..
Gidiyorum
Ne zaman seni düþünsem,
gövdesiz gecenin gölgesinde kayboluyorum.
Yunusi bir dergahýn çilelerinde
yada yolustü meyhanesinin
tozlu masalarýnda buluyorum kendimi.
Avuçlarýmda, sakladýðým resmin,
bakýþlarýn,
mermer soðuðu ötesinde.
Þerefine içiyorum gülüm þerefine.
Kýrýpta kalemimi,
kendimi kendimde öldürerek.
tek sözüm... seni seviyorum.....
Herþeyi öldürebiliyormuþ meðer insan zamanla herþeyi.Bende öldürdüm bir çok þeyi...Yeri geldi ölümü,yeri geldi kendimi...Ama bir seni öldüremedim gülüm birde sevgini......
................................................................................
DOST YÜREÐÝN bu PAYLAÞIMI için teþekürler
Ne zaman seni düsünsem,
acilarinla savurdugun külleri yakarim ben.
yanimdayken isledigin ne kadar günah varsa benligimde,
uzagimdayken bir o kadar gölgesinde yattim karanliklarinin
yilmayisim,
pes etmeyen gönlüme bir savasmiydi,
yoksa inadina kalmak istedigim katrankarasi bir feslegen ani`miydi
Sen,
susturdugun bu mevsimde, konustuklarim oldun
haykirislarim aslinda, sevaplarini boylu boyuna isleyen bir ask nöbetiydi
simdi,
her ne kadar sinesine sirtimi dönsemde hüzünlerimin,
icinde uyudugum ciglik vakitlerinin,
sebep oldugun feslegen kokularimdin
sen benim.
...................................................*hüzün*
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.