KIRÇİÇEĞİ

Yaðmurda eriyen karla
Buðulanýr bahçe, tarla.
Cemrelerle, Ýlkbaharla
Açýlýrsýn kýr çiçeði.

Derelerde su millenir,
Kovanda arý dillenir.
Çýplak tepe yeþillenir,
Açýlýrsýn kýr çiçeði.

Göle iner ördek, kuðu.
Çayýrlardan çýkar buðu.
Görsün diye köy çocuðu,
Açýlýrsýn kýr çiçeði.

Mevsimlerde olmaz hile,
Börtü-böcek gelir dile.
Yamaçlarda neþe ile,
Açýlýrsýn kýr çiçeði.

Çiðdem, nevruz, lale, sümbül;
Mor menekþe, kýrmýzý gül;
Þakýyarak ötse bülbül,
Açýlýrsýn kýr çiçeði.

Çiçeklerin olur gizi,
Gül toplarým dizi-dizi.
Mutlu etmek için bizi,
Açýlýrsýn kýr çiçeði.

Aþýklar yalnýz kalýnca,
Bahri ummana dalýnca,
Yaprak açýp kök salýnca,
Açýlýrsýn kýr çiçeði.
20 Mart 2001- ARGUVAN

Sosyal Medyada Paylaşın: