Ne gece farkýnda
Ne doðan gün
Bu ikilemde kaybolup gidiyorum
Ne ayaklarým aðýrlýðýmý taþýyabilecek güçte
Ne yüreðim koruyor sükutu
Beni dinliyorum...
Benden öte bir sessizlik
Ýçimdeki çocuðu davet ediyorum
Biraz çýlgýnlýk iþte
Nafile…
Oda derinlerde bir yerde, aðýr uykuda
Hesap soruyorum kendime
Acýmasýz sorular geliyor aklýma
Karþýmda savunmayý bile hiçe sayan
Yine ben…
Aðýrlaþan baþýmý alýyorum avuçlarýmýn arasýna
Dað gibi büyüyor sýðdýramýyorum.
Yarýnlara cemre düþmüþ
Umuda tutunmak istiyorum
Kalýyor elimde
Bir ceylan bakýþý sevdiklerim gözlerimde
Sonra zifiri karanlýklara dalýyorum
Ben benle baþ edemedim be dost
Acýlar sýzýyor içime yudum yudum
Yorgunum…
Devrim Tülay Aydýn
< Þiirime yüreðinin güzelliði ve sesinin doyumsuzluðu ile can olan çok deðerli hocam Sn. Mehmet Nalbant’a teþekkür ve saygýmla...>
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.