Parmak uçurumlarýmda nevrotik bir süvari Þah-este atým… Bilsen ne uçurumlar sekiyorum, Ne dehlizler uzuyorum gözlerine bilsen! Velev ki hüner olsa kalemim Hüner olsa kelamým Az gelir…
Gene de, Þah-este atým “yolunda gerek yolcu” Heybe týfýl, zula kesat Hani diyorum ki; Yar yoluna vurmalý gene!
Ve kýblemde suretin, Þahlanýyorum sana varana…
Sindiðin her daðýn eteðini üstüme çekiyorum Nallarým ayak seslerini sürüyor, Ne güzel! Perçeminden devalý söðütler sürünüyorum Saçlarýný diþlerime takýyor, çoðalýyorum Ellerinin tuzuyla içiyorum ýrmaklarý Umanýna varana…
Ne mene bir sancýdýr bu, ne rezil! Parmaklarým (d)üþüyor… Adýn yadýnda gelen sürç-ü lisan kaygýlarým… Atým yadýnda aheste…
Halise Balkaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
halise balkaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.