BULAMADIM
Akan sular yatak bulur kendine
Bir yer bulamadým nere akarým
Sular kavuþuyor kendi bendine
Þimþek gibi boþa gürler çakarým
Irmak olsam kumlarýmý sererim
Derelerden sularýmý dererim
Acep nasýl muradýma ererim
Aðlayýp sýzlayýp caným yakarým
Bulamadým sular gibi yerimi
Boþa döktüm akan alýn terimi
Beyhude tükettim gençlik ferimi
Düþeceðim yere yardan bakarým
Dertlerim dalýnda bir salkým üzüm
Yazdan önce geldi bu sene güzüm
Þu dünyada bir gün gülmedi yüzüm
Ben bu salkýmlarý nere takarým
Yýllarým tükendi sanki ay gibi
Bir yer bulup akamadým çay gibi
Bellerim büküldü esnek yay gibi
Yürüyemez oldum nere çökerim
Düþmanlarým deðil dostlarým vurdu
Acý sözler beni yaktý kavurdu
Esti rüzgar yaban ele savurdu
Ah dedikçe ciðerimi sökerim
Aðaç gibi yere kökler salamam
Gayrý þu dünyadan heves alamam
Bu halimle dost baðýnda kalamam
Bülbül gibi aðlar yaþým dökerim
Bir yerim var gayrý orda yatarým
Ben bu derdi toprak sana satarým
Mezarda da bin bir derde çatarým
Dayanamam ben bu kabri yýkarým
Nice derdim vardýr daha saymadým
Ayrýlýkla yokluk sana doymadým
Ýkisini bir kefeye koymadým
Usandým canýmdan gayrý býkarým
Zeki Tombul ýrmak gibi çaðlama
Bülbül gibi boþa kendin daðlama
Haktan baþkasýna gönül baðlama
Allah kerim elbet düze çýkarým
Zeki Tombul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.