Bir damla yaþ süzülmemeye Ýnat etmiþ gözlerimden Korku ile yüzleþmeyeyim diye Taþ koydu kapýsýna resmen
O orda durdukça caným yandý Dört duvarýmda müthiþ yangýn vardý Közler sýzlatýyor rüzgar ateþliyordu Gönlümün sokaklarý tam bir makber yeri
Ne kadar dayanabilecekti orda durmaya Arkasýndan gelenlere engel olmaya Hayatýn pembeleri hatýrda kalmaya Nasýl ulaþacaktý kaçan anlara
Artýk süzül gözyaþým , gerek yok tutunmana Bir dakika öncesi geçmiþin kollarýnda Hadi býrak arkanda kopmasýn bir curcuna Nede olsa kaderdir mecburuz yaþamaya
Ve aktý aktý aktý.... Her damla içinden bir anýyý býraktý Her saniye yüreðinden acýsýný aldý Ve gözyaþlarýn gerçeði yaþandý Hüznün ve vicdanýn bitiþ noktasý
"Allah’ým ; gülmek kadar aðlamayý de nasip et yüreklere" Sevgim ve duamla...
10/08/2009 10;20 eMÝNE Sosyal Medyada Paylaşın:
eMİNeYZAMAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.