UMUDA KAÇIŞ
Umuda Kaçýþ
Numan Kambur
Soðuk sürekli,
Rüzgâr sert ve inatçý,
Ýliklerime iþlemiþ sanki yaðan her bir kar tanesi,
Nefsim bile sýkýcý buluyor halimi
Deðiþtirmeli baþtan aþaðý
Deðiþtirilemez denilen her þeyi.
Gitmeli birileri...
Ya da ben gitmeliyim.
Gelmeli biri...
Ya da ben beklemeli.
Bir þeyler deðiþmeli,
Hayat aynýlaþmaktan vazgeçmeli.
Farklý kelimeler üretmeli beynim,
Sýcak daha çok yakmalý,
Soðuk zaten arttýrmakta titremeyi.
Eylül ya da nisan gelmeli,
Ya ocaðýn ortasýnda, ya aðustosun baþýnda takvimim,
Ne bir ileri, ne bir geri.
Saçma kelimelerim olmalý,
Kendimle þifreli konuþur gibi.
Kimse anlamamalý,
Ama herkeste merak etmeli.
Kuruntularým olmalý benim.
Korkak insanlar gibi ürkmeliyim.
Baðtýllar edinmeliyim belki de,
Hayatý deðil de,
Takmalýyým kafama, nalý, aynayý ya da kediyi
Farklýlaþmalýyým artýk,
Kendime hediye etmeliyim kestiðim ümidi.
Yeni bir yolu bulamazsam
Yeni bir yol yapmaya yeltenmeli.
Benden yaþlýlarda var,
Ve ben sürekli birilerinden daha gencim.
Hayata bir virgül daha atýp,
Noktayý biraz daha ertelemeli.
Keþkekoliklikten vazgeçip,
Umuda doðru sarhoþ olmalý,
Bir gün bunu yaparsam eðer
O gün takviminde miladý olmalý.
Yarýna daha bir gün var...
00:11 13.08.2009
NK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.