Zifiri karanlýktan haykýrýyorum,
Etrafta yanmaz iken mum kadar ýþýk,
Toplumsal dayanýþmaya düþmüyor þýk,
Ata binmiþ gidiyor asalet,
Kýs-kýs sýrýtarak uðuluyor sevdiði adalet!..
Kehanet ile geçiniyor dindar,
Yaradana karþý düþüncesi çok manidar,
Kelimeler kalmýþ üryan,
Cümleye malzeme olmuyor, kokusu ürkek!..
Adam arar olduk toplumda,
Kývýrdýkça yükselen seslerde,
Madam erden daha er olmuþ,
Dalýndaki kýrmýzý gül ilgisizlikten helak solmu!..
Kene ufaktýr derken,
Bazýlarý öteye gitti erken,
Yaðmur yaðmaz aldu sulu sepken,
Has insanlarda delik deþik cepken!..
Daðýlmaya yüz tutmuþ,
Aðýzlar özünü ham diye yutmuþ,
Göklerde dolaþan hain bulutmuþ,
Zaman bile suçlu durasýzlara sorarsan!..
Tek çözümü az ve özdür,
Þekli ile kabaca iki sözdür,
Dýþla adam isen yalan ile yalancýyý,
Mükemmel bebekler doðsun senden yarýnlara!..