Geçiyorum bu hayattan Hiç yaþamamýþcasýna Hiç doðmamýþcasýna Bomboþ bir hayatýn içindeyim Farkýndayým biliyorum Korkarak nefes alýp duruyorum Ne gülen bir gözüm var Ne de kahkahaya yatkýn bir yüreðim Umutsuzluðu yol arkadaþým yaptým da Hoyratca yaþamaktayým Hor gördün üç,beþ günü Zindaný yaþatmaksa amacýn Bilki zindaný yaþamaktayým Ölümse yanýbaþýmda soluklanmakta Nefret ektiðin yüreðime Bir kez olsun sevgiyi tattýrmadýn Kayýp yaþamýmý kurtarmak için Dünyaya karþý yürürken Çoktan kaybetmiþimde bu savaþý Gitmeyi becerememiþim yaþamdan Kalplerde gezmeye yüzüm yok "Gel" diyen olsa Ölümdür ancak,beni çaðýracak Korkum yok ölüm senden Öylesine kopmuþum ki yaþamdan Eziyet geliyor nefes alýp vermem Ölümü özlemiþim Bekletme gel, Yolunu gözlemekteyim
Ünal TÜRKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
cicikagan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.