AÇILIM NEYMİŞ.

Ben Türküm aslýmý, bilir gezerim.
Selçuklu, Osmanlý, benim ezelim.
Malazgirt’le baþlar, burda saltanat.
Sonra Balkanlarda, sürecek serhat.

At binerdi, ok atardý, erlerim.
Kýlýç kalkan cenk, ederdi beylerim.
Kosova, Mohaç’ta, kazandýk zafer.
Viyanaya kadar, bizimdi her yer.

Bir çaðý kapattýk, bir çaðý açtýk.
Bizans devletini, tarihe kattýk.
Irak’ta, Mýsýr’da, her yerde vardýk.
Þam, Mekke, Medine, Yemen’i aldýk.

Fas, Tunus, Cezayir, Atlas kapýsý.
Akdeniz bizimdi, Girit, Kýbrýs’ý.
Preveze’de yendik, donanmalarý.
Üç kýtaya yaydýk, Osmanlý’larý.

Kafkaslarda öyle, Kýrým’da bizim.
Macar’da uçardý, süvarilerim.
Hey gidi Yörükler, benim beylerim.
Nereden nereye, geldi hallerim.,

Bilmez yeni nesil, atan muhteþem.
Nasýl unutulur, dün Çanakkale’m.
Ýnönü, Sakarya, Dumlupýnar’da.
Vatan için akan, kan damarýmda.

Þimdi ne oldu ki, niçin suskunuz.
Niçin savaþmadan, siz yoruldunuz.
Bir avuç haine, haklý derseniz.
Bu kutsal vataný, siz bölersiniz.

Kýzdýrmayýn bizi, sabrýmýz taþar.
Sýrasý gelince, bu millet coþar.
Bu Türk devletidir, ebedi yaþar.
Çok düþman gördük biz, korkudan kaçar.

Türkmendaðlý der ki, kardeþ bu ülke.
Yüce milletimde, kabarýr öfke.
Devþirme dölüne, verilmez taviz.
Açýlým bölmekse, bizler karþýyýz.

HÝLMÝ CAN.
19.AÐUSTOS. 2009. (239
Sosyal Medyada Paylaşın: