Gılgamış’ın Ölümü
Gýlgamýþ…
Beþbin yýllýk bir destan
Destanlaþýr yazýya geçer
Ebediyet þerbetini içer
Henüz doðmamýþ Musa
Yarýlmamýþ Kýzýldeniz
Ýsa’ya binli yýllar var
Ýnsanlýk Furkan’ý arar
Yolu gözlenir Muhammed’in
Ýzi izlenir destanlarýn, bilgelerin
Uzun uzun uzundur hep destanlar
Yazýlýp yayýlmasa nasýl bilir insanlar
Sözü ustasý söyler
Hak hakikat müptelasý dinler
Sözün güzeli de çirkini de biter,
Destan bile olsa söz,
Gýlgamýþ bile olsa kahramaný
Ölsün yeter
Tanrýlarýn Gýlgamýþ için belirlediði alýn yazýsý gerçekleþti.
Topraðýn altýnda karanlýk
Ona (umulur)bir ýþýk gösterecek;
Ýnsanoðlunun geleceðe býrakmak üzre yaptýðý
Anýtlardan hiçbiri onun yaptýðýyla kýyaslanmayacak.
Yiðitler hem
Tüm erenler
Gökyüzünde Ay’a benzerler
Önce büyür ve parýldar
Sonra solup giderler.
Ýnsanlar O’nun için diyecekler ki
Baþka kim onun kadar kudret ve kuvvetle hüküm sürdü
Onsuz kalan gönüllerde ýþýk olmayacak
Ey Gýlgamýþ
Gördüðün düþün anlamý buydu
Ölümsüzlük alýn yazýn deðildi
Senin
Hem hiç kimsenin
Ruhun kederle kaplanmasýn
Sýkýlýp bunalmasýn
Bunalma ki
karþýlýk olarak
Baðýmlý kýlýp baðýmsýz býrakma iktidarýný
Ýnsanlýðýn karanlýðý ve aydýnlýðý olma gücünü
Halk üzerinde eþsiz bir üstünlüðü verdi sana
ilahlar
Kaçýp kurtulmanýn olmadýðý çarpýþmalarda
Geriye dönüþün imkansýz olduðu akýnlarda
Seni hep zaferle taçlandýrdý..
Ne var ki
Gücünü sakýn kötüye kullanma
Sarayda çalýþanlarýna adaletle davran
Güneþin önünde doðrulukla yürü.’’
Gýlgamýþ uzandý kalkmamak üzere bir daha
Kullab’ýn efendisi uyanmayacak bir daha
Kötülüðü alt etti ama yine de dönmeyecek
Tepeden týrnaða silahlýydý ama kalkmayacak
Bilgeydi yakýþýklýydý ama yine de dönmeyecek
Gidecek,geriye gelmemek üzere
Daða gitti gelmemecesine
Kader döþeðine yattý kalkmamak üzere
Renkli sedirden dönmeyecek bir daha…
Yedisinden yetmiþine kadar kent halký susmak nedir bilmedi.
Etten kemikten yapýlma ne kadar insan varsa o kadarý aðýtlar yaktý.
Yakýlan aðýtlar göðe aðdý
Alýn yazýsý konuþtu sonunda.
Zokayý yemiþ balýk gibiydi
Gýlgamýþ
Yatýyordu hareketsiz ölüm döþeðinde
Tuzaða düþmüþ ceylan gibi yazýk
Ýsanlýk dýþý varlýk
Namtar çökmüþtü üstüne
Þu eli ayaðý olmayan
Et yemeyip su içmeyen NAMTAR.
NÝNSUN ‘un oðlu
Ýnsanlar arasýnda eþine rastlanmayan yiðit hükümdar
Efendisi ENLÝL’e karþý kusur etmeyen ulu Gýlgamýþ
Ýþte( beþbinyýl önce) böylece ayrýldý yeryüzünden
Sana sunulsun övgülerin en üstünü
Bütünü
ey
GULLAB’ýn efendisi
ey
GILGAMIÞ…
Ýlahlar verdiðini geri almasýn
Destanýný okumayan kalmasýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.