Hastalanýyorum galiba
Hayýr...
Yüzümdeki bu ateþin
Kalbimin böyle hýzla atýþýnýn
Nedeni hastalýktan çok baþka...
Ama nasýl olur yaa!
Ben daha öncede bunlarý yaþadým.
Bu duyguya aþina olmalýydým.
Bir ilk deðilki bu.
Sanki ilk gibi heycanlýyým...
Neden bütün hayat, dünya,
Zaman durmuþ gibi?
Neden biranda güneþ bu kadar sýcak,
Bedenim fýrtýnaya tutulmuþ gibi?
Neden aslýnda çok eski olan bu duygu
Bedenimi sarsýyor ilkmiþ gibi?
Ýnanamýyorum hala...
Meðer aþk hep bebek kalýyormuþ.
Gönüle her düþtüðünde,
Tekrar tekrar yakýyormuþ.
Ýnsan hangi yaþta olursa olsun,
Aþkýn heycaný gencecikliðini koruyormuþ....
Kalp yine hýzla çarpýp,
Gözler yine hülyalý bakýyormuþ.
Sözler insanýn içinde çoðalýp,
Dudaklardan dökülmüyormuþ...
Eller yine titreyip,
Kendine yer bulamýyormuþ.
Çýktýðý dudak pespembe yada
Rengi solmuþ olsada
Ses yine kesik kesik ve buðuluymuþ...
Meðer aþk ilkinde de
Son düþtüðünde de
Bütün bedene yayýlýp,
Beden yaþý kaç olursa olsun,
Aþk hep genç kalýp,
hep bebek gibi
Masum ve utangaç oluyormuþ...
ASLI DEMÝREL(11 09 2006)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.