her sabah yeni umutlara selam eylerken kýrmýzýsý yoktu geçiþlerimin hep yeþildi frensiz uçuþlarým ulan deli gönül kýrk yýlýn sonunda ne güzel bir rüya görmüþtün sonsuzluða ramak kalmýþken yüz üstü çakýldým baþlangýçlar nihayete ermez demiþtim kala kaldým biçaresizliðime
ne þiirler ekmiþtim filizlenen sevdama haykýrýþlarý hala kulaðýmda sevda þarkýlarýmýn titreyiþleri durmadan devam ediyor yüreðimin son kalp atýþlarým vuruyor inlemelerimin gonglarýnda
cehennemme körük olmuþtum zebanilere aldýrmadan korkusuzdu hoyratlýðým ama sonuçta ne dünyamý cennete çevirebildim ne de ahiretimi bedeli buymuþ....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÖZBAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.