Baktýn mý sen bana hiç? Rüzgârlarým esmiyor. Gökyüzünde bulutum yaðmurlar da vermiyor. Kardelen boynu bükük, daðlarýmsa bir garip. Karlarýmý eritip, bahara direnmiyor.
Gördün mü sen beni hiç? Aynalar göstermiyor. Ömürden giden zaman, seni de getirmiyor. Daðlardaki karlarý, eriten güneþlerim, Senin ile yok olmuþ, tohumu yeþertmiyor.
Çýnar olmak istedim, ben seninle birlikte. Umuda giden yolda, direncinle birlikte. Ne yazýk yarým kaldý, baktýn mý kendine hiç. Yok ettin ufuklarý, çizgin ile birlikte.
Þahin HANELÇÝ 03.05.2007 Sefaköy- Ýstanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.