Boðuluyordum karanlýnta Dalgalarýn ufak bir kayayý boðarmýþcasýna Kimseler fark etmeden Etrafýmdan gelip geçerken insanlar
Haykýrmak geçiyor içimden Ama dalgalar izin vermiyordu bir türlü Denizin kudurmuþ çýðlýklarý vardý üstümde Az kalmýþ olmalýydý bu çýðlýklarýn son bulmasýna
Çaba göstermeliydim çýkmalýydým sonsuzluktan Yeni bir mehtap yada gün ýþýðý bulmalýydým Hayatýmý kaybettiðim dünlere inat Umudumu bulmalýydým yarýnlarda
Düþünüyorumda sensizliðin çýðlýklarýmýydý bunlar Üstüme çöken aðýrlýk Hayata karþý verdiðim dirençmiydi Direnirken boðulup
Boðulurken yok olmakmýydý yaþamanýn kuralý Ben bir sen kaybetmiþtim zaten Yeni bir sen daha olmamalýydý kaybým Yada yeni bir sende kaybolmamalýydým.. Sosyal Medyada Paylaşın:
DJ_kudeb Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.