OLA

Bir gönül ki fotoðrafsýz,
Görmeyenler görmez ola.
Hem ufuksuz hem tarafsýz,
Bileyenler bilmez ola.

Tespih gibi dizilmeyen,
Yazýlmayan çizilmeyen,
O bir sýr ki çözülmeyen,
Akýl fikir ermez ola.

Dost baðýndan topladýðý,
Misk-i amber kokladýðý.
Bir dost için sakladýðý,
Cevherini vermez ola.

Bulanýrsa þu saf özüm.
Mahcup kalýr iki yüzüm.
Þaþar ise þayet gözüm,
Kan aðlaya gülmez ola.

Bu dem zehir olur aþým.
Taþtan taþa vurur baþým.
Yaðmur gibi þu gözyaþým,
Elin eli silmez ola.

Ýnsan o ki, derdi-ü gamda.
Saadeti bula canda.
Âþýk o ki, bu cihanda,
Abes yere yelmez ola.

Yaralýyým bu dem geçer.
Kim ne ekse onu biçer.
Bu dünyaya gelen göçer,
Âþýk o ki, ölmez ola...

24.12.1999…Mustafa YARALI




Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet ÖNCE EDEP İYYA……. ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?