Kınalı Kuzular
gidiyorlar tek sýra, sessiz vakar içinde
biliyorlar dönüþ yok, hepsi ana kuzusu.
yürekler kýpýr kýpýr, dudaklar hep duada
kiminin eþi bekler, kiminin yavuklusu.
titreyen bu yürekler demir olur tunç olur
topraða göz dikene, öfke olur hýnç olur
bayraða yan bakanýn ölümü korkunç olur
..........................................................
toprak kanla yoðrulup yurt- vatan oluyorsa
Çanakkale elbette ilelebet vatandýr.
kahramanlýk bir sözle yerini buluyorsa
göðsünü siper edip kurþunlara tutandýr.
ey kahraman mehmetcik, ey kýnalý kuzular
sanmayýn sizin için çýkýlan son seferdir.
her türk genci inanýn siz olmayý arzular
Çanakkale bilin ki sözün bittiði yerdir.
ezanlar þahittir ki sonsuza dek sürecek
her nesil sizi anýp sizleri ya’dedecek
Peygamber efendimiz sizi buyur edecek
sancaðýnýn altýna, gel þehidim diyecek.
Yahya Çavuþ siperde yanýnda banileri
kahramanca vuruþur bir adým geri gitmez
ey fransýz- ingiliz, ey garbýn canileri
yüzüstü geri dönün, Yahya Çavuþlar bitmez.
Üsteðmen Hasan- Mevsuf yan yana dayanýyor
Kerbela sanki her yer, kavruluyor yanýyor
bir þarapnel parçasý Hasan yaralanýyor
tekbirler getirerek Allah a yöneliyor.
Hasanlar, Hüseyinler kerbelaya denk düþer
Saldýrganlar O günün yezidi üçer beþer
siperde mehmetçikler peþpeþe þehit düþer
Þehit annelerinin yüreðine kor düþer
Çanakkale 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.