Bir yangýn musibet kaldý bana ateþi iflahým deðil yollar gerçeðe uzadý yürüdüðüm tarzýn deðil
Matlubum inmedi gönlüme sevdiðim aþinam deðil.
*** Hüzne yer yok zaman içinde mucidim ol bir tenha baharý býrakmadým. muhtevanla dolu gönlü ve dünyayý topraða boþalta dursun ölüm.
Sevda et duvardan aþýlmýyor sevgilimin sanatýndan isteði var dahasý ölümün hayatýmdan isteði... oysa intikam gibi topraðýn hapsindeyim. Bilmiyorum ne kadar aðlamak eder bu kader. Bu kurak esnti yaðmur getirmez artýk bu kadar kader yeter. Gayri, Ölümsüz bir sesle görüntüle beni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nezir ÇAKMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.