anlamsýz bir telaþa yürüyorum gecemin üzerine ayrýlýk yaðýyor anne sözler kurþundan keskin, gözler vuslatý sunuyor boynuma bað olmuþ kirli saçlarým vakit dar, boðuluyorum anne
nasýrlý ellerimde bir neþter vurdukça aþka ben kanýyorum sordum kayýplar þehrinde birine anlamsýz cevaplar bile vermeden çekip gitti…
sonunda buldum sandým balýkçý teknesinde aþký yol olmak biryana dursun ilk dokunuþta fena tosladým kirlendi hayallerim, düþtü yüreðimin tahtý þimdi kirli bedenim hangi limana atsam kendimi adresler yalnýzlýða çýkýyor
rýhtýmlar boyu kirli gölgeler sol yanýmý acýtan çýkmazlardayým ne kadar sevdiysem kirlendim ne kadar sevdiysem azaldým anne…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semihhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.