Düþündüm hayat nedir, Cevap vermedi asr-ý bedir, Dedim g/özü açlarý yedir, Dedi, acaba bu nedir?!..
Yere hasýr-sedir serdim, Buyurdu oturdu, tas verdim, Þükür demezleri yerdim, Mevcut yemeklere birlikte erdim...
Hayat bu, yarýþtýr gider, Bazýlarý doðuþtan lider, Ne ederse kiþinin kendi eder, Hak yolundaki;"Ya, Hâk" der...
Lafý yine açýyor laf, En yüksek daðlarýn adý Kâf, Hatasýz kullarda yapar gaf, Bunlarý bilmez sade olan saf...
Okuyan okuma öðrenir okulda, Öðretmen öðretir yine okulda, Havasý suyu bir sunulur her kulda, Neden farklýlýk oluþur, isterik dulda...
Önyargý çok tehlikeli silahtýr, Þaklaban gevezeler nüktedan külahtýr, Giydirir þapkayý, þakanýn sonu bir ah’týr, Deðerleri kullanmak ise yanlýþ günahtýr...
Akar gider durmadan sular, Asil atlara bile takýlýr yular, Bazen körelir hassas duygular, Hacý söyle hoca bildiðini, uygular...
Tehdit eder durur yýlanlarýn baþý, Karþýna çýkar kaldýrsan herhangi bir taþý, Týrnaklarýn varsa kel baþýný kaþý, Sonunda vijdanýn dökmesin sulu gözyaþý...
Çok þey söyledik hayata dair, Kem-küm ediverdik konular çok vesair, Ýçindeki mesajlarý döker her þair, Farklý ve çarklý algýlar bu barýndýran þehir...
Kýsa keselim finiþe beþ kala, Muhteþem olmalý, çevrilen bu þiire gâla, Zengine sahip çýkar, can kurban hala, Anlayan anladý, tüm yaþamý taradýk; iþte budur en alâ... Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.