Denizi Öpen Kırlangıçlar
gitmiþ göz altý torbalarým
zamaný düþünmek yok
renkli kutudan saldýran teknoloji çýlgýnlýðý
sürekli baþýmda iþ telaþlarý
ve sabah erken kalkmak ta yok
durmadan soluyan fabrika bacalarý
gazetede felaket senaryolarý
hadi ýsýt sarý saçlý güneþ anne
amele türünden deðil yanýðým
sevda balçýklarýna sar beni
tepemde plaj þemsiyesi
sýrt üstü yatarken deniz yataðýnda
öpsün kýrlangýçlar köpüklü tenini
sadece sessizliði bozsun iki haylaz
kumdan kaleler yýkýlýrken umarsýz
ya da genzi yaksýn deniz tuzu
balýklara eþlik etsin kocaman palet
þýmarýk bir çocuk oldum birden
kumlara çizdim ertelenen aþklarý
masumluðunda yaþanmýþ ama vuslatsýz
lanet olsun
yine çýkmamýþ aklýmdan aþk
ben tatile deðil Çin’e de gitsem
kemirecek beni içten oyan kadersizlik
evet her þey unutuluyor kýsa da olsa tatil yollarýnda bir tek aþk avutulmuyor... yalnýzlýðýnda bütün umuda/uzaklaþmaya raðmen doluyor insanýn genzine sinüzit gibi... hadi onun çaresi var ama aþkýn çaresi ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.