ne çözümsüz dünya ki insandan daha değerli çok şey

ne baþýndayýz ne ortasýnda ne de sonunda
çýkmaz sokakta týkabasa dolmuþ bir durakta
üstüme gelir afiþler ardýndaki duvarýn nefreti
ezilirim ezilmez onurumun çaresizliði karþýsýnda

kuruyorum dünyada dünyamý yeni kuruyorum
ilk adýmýmý atamadan daha borçlu doðuyorum
aldýðým nefesle tutsak oluyorum çoðalýyorum
dizilir sýra sýra tahtalar üzerime ben diriliyorum

ölmüyorum dostlar onurlu yaþamaya gidiyorum
seçtiðim bir kadere varlýðýmý kutsamaya uçuyorum
barbardan deðil olamamýþ insanlardan kaçýyorum
gömün beni ben ölü deðil diri diri cennete geliorum

ey felek kader ölüm doðum azrail israfil cebrail sürüsü
karþý durdum herþeye benim deðil bu dünyanýn ölüsü
küllerimi savurdu nefessiz öten kýyametin kara borusu
alnýmýn tam ortasýndan yediðim tokat deðil domuz dolusu

Gel-Git -- Nurullah Nuri YAVUZ
Sosyal Medyada Paylaşın: