ALDANMAYA DEVAM..

Aman Allah ým neredeyim ben böyle..
ne oldu savunmasýz dygularýmýn çoþkunluðuna
etrikalarla mücadelem neden, neden savruluþlarým..
bi insan bu kadar çaresizliðe saplanabilir mi?

gidecek yerim yok, deðiþmek ölüme eþ..
susuþlarýmýn cezasý bu kadar aðýr olmamalýydý
bu denli tükenecek kadar kötü deðilim..
çektiklerim yetecek diye ümit edemez oldum..

yalandan soðutuluþum çok eskilere dayanýr..
sürülen acý biberlerin sancýsý hala yüreðimde
doðruluða saplanarak sonunu hazýrlayabilir mi insan?
kendi eliyle kendi hayatýný çýkmaza sürükleyebilir mi?

hiç çýkmamalýydým o güvenli sýðýnaðýmdan..
hiç aramamalýydým bulamadýklarýmý el kapýlarýnda
kimseye göstermemeliydim, içimdeki sonsuz sevgiyi
öylece paslanmalýydým çöplüðümde, daha beter olamazdým..

inanmanýn gücüne baþka hangi güç eriþebillir ki..
en derinlerinde hissedip tutkuyla bi yolda ilerleyebilmek..
hiç birþeyi düþünmeden yüreðinle yýlmadan sürüklenebilmek..
peki ya bu gamsýz hayat seni de inançsýzlþatýrýrsa... bu korkunç!

dayanacaksýn, ölüme gülüp geçtikten sonra yaþamaya devam..
hiç yýkýlmamýþsýn gibi, ihanete uðramamýþsýn gibi insanlarca..
gülmeye devam, yüreðindeki güvensizliðe aldýrmadan aldanmaya devam
sanki hiç daðýtýlmamýþsýn, örselenmemiþsin gibi insanlarca..


Sosyal Medyada Paylaşın: