ÜMİTLER TÜKENMEDİ
Kim ne sordu ne cevap verildi,
Bilmiyorum sineler bu kadar gerildi,
Herkes içinden gelenleri söyledi,
Bu garip daima kendini dinledi..
Bunca acý ve elemler çekildi,
Gönül hep aðladý neden gülmedi,
Izdýraplar içinde inledikçe inledi,
Bir türlü derdini dostuna söylemedi..
Ýstedi gönülden gönülleri görmeyi,
Gönülden birini içten sevmeyi,
Ne yapsýn bir þeyler yaþadý,
Umutlarý hiçbir zaman tükenmedi..
Acýlar aðýr bastý kýrýldý inceldi,
Gönül kýrmadý biraz inceldi,
Sevgisini eksik etmedi hep verdi,
Sonunda sevgilere yenisini ekledi..
Mutlu olacaðým dedi,umutla içti,
Buydu biliyordu ki asýl emeli,
Artýk bu gönül birini sevmeli,
Sevgi adýna günlerine gün ekledi..
Gönlüm mutluluðun eþiðinde artýk,
Dinsin bitsin akmasýn yaþlar artýk,
Aðlamayý deðil,gülmeyi artýk hak ettik,
Gelecekte mutluluklar için emek verdik..
Son oldu ümitler tükendi dedik,
Nafile tükenmedi o günleri de gördük,
Gönlü yeni güzel birsine verdik,
Gönülden sevgilere sevgi ekledik…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.