Sensizliðin adresi elimde, Yol alýyorum karanlýk âlemlere. Yokluðunun kalemi tükenmiyor hiç, Sessizliðin bulutlarý hala üzerimde…
Ne çok koyuyor yüreðime, Senden geçip sensizliðe gidince… Aðlýyorum, baðýrýyorum kimse duymuyor, Benim bu derdime çare nerede?
Düþmüþüm dumanlý ýþýksýz yollara, Kurumuþ bir çiçek gibi susuzum sana. Soldum bir gül gibi, koptum dalýmdan, Yinede taþýyorum umutlarý seninle gelecek yýllara…
Yokluðunun kaçýncý günü bilmiyorum, Yetmiyor resimlerin, hayallerin ama yinede yetiniyorum. Hasretin canýmý acýtýyor gül yüzlüm! Sensizlik ölümün diðer ismi, Her geçen gün bin defa ölüyorum
CEYLAN GÖZLÜM...
RÜZGAR..
Sosyal Medyada Paylaşın:
ruzgar_809 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.