Sevipte sevilememenin hüznü var gönül evimde
dýþarýda nevruz,evimde sobam hala tütmekte
beyaban sýcaðý misali yakýyor yüreðimi
senin hayalinle bezenmiþ odalarýmda
ýþýklar yanmýyor kasvet sarmýþ
ben mi? ben kimim bilmiyorum
aklýmý seninle doldurup taþýrdým
gerisi yok iþte uzayýp giden sonsuzluk
deli de virane de kerem de
ne olur gel iki oda bi salon gönül evime
bitsin bu kara kýþým
baharý yaþat bahçemde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.