MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Seyfo Abi
Ülkühan Boz

Seyfo Abi



Seyfo abinin muhabbet kuþudur servet
Dolaþýr kafesin içinde bir ileri bir geri.
Yemini suyunu verdin mi keyfine diyecek yoktur
Öter baþucunda Seyfo abinin, görsen çýldýrmýþ sanýrsýn.
Öyle öter ki karþý mahalle dinler.

Yalnýz yaþar Seyfo abi,küçükken bir hastalýktan sonra
Sakat kalmýþ, bir ayaðý aksaktýr
Bakmamýþ hiçbir akrabasý,
Ana babasýzlýkta cabasý
Varý yoðu,servet, bir de hurdacý arabasý.
Yoktur hiç kötü alýþkanlýðý ne içki,ne de sigarasý.
Eskicilik yapar,demir eski eþya alýr,
Sonra onlarý hurdacý Rüstem’e götürür.

Sevdiðini alamamýþ Seyfo abi
Bazen ‘hey yavrum hey’ der,iç çeker anlatýr
Nasýl sevdalandýðýný.
Vermemiþler sakat diye,
Kýzda seviyormuþ oysa
Ailesi ikna edince, varmýþ baþka kocaya.
Ben soru sorunca tuz basma der yarama

Küçükken beni görünce kara oðlan der
Saçlarýmý daðýtýrdý.Bilek güreþi yapar,
Elma aðaçlarýnýn altýnda çember yarýþtýrýrdýk
O beni geçerdi her seferinde,
Hanife teyze kýzardý,maydonozlarýmým içine ettiniz diye
Gülerek kaçardýk tahta kapýdan
Ne hoþ yaratmýþtý onu yaradan.

Her sabah fýrýndan bir ekmek alýr
Yarýsýný servete saklar
Küçücük kuþ hepsini yiyecekmiþ gibi
Elinde ufalar yedirir
Kafese elini uzatýr ’þekerim’ der

Þeker insanlar,þeker hastasý oluyor ya
Seyfo abinin hastalýðýdýr o..Erken yakaladý.
Lakin yokluða aldýrmazdý,neþeliydi
Kuþu ötsün yeterdi Seyfo abiye..
Derdi bu Allah’tan bana güzel hediye.

Bir gün mahallede bir telaþ,gözlerde yaþ
Seyfo ölmüþ dediler,sanki ciðerimi yedi kediler.
Acýyla gülümseyip,sonrada bayýlmýþým.
Demek ölmüþtü,demek hayat yarýþý da bitmiþti
Hani hep kazanýrdýn,artýk yalnýz mýyým?
Üzülme Seyfo abi kuþuna ben bakarým
Yemini suyunu verir,okþarým

Topraða verdik Seyfo abiyi
Almam demedi toprak
Mis gibi koktu üstelik,
Gömdük,aðladýk hýçkýrarak

O günden sonra servet hiç ötmedi
Ne ettiysem Seyfo yu aradý,yemedi yemini
Gitmek istedi sanki vardý yemini
Bir gün baktým ki servet ölmüþ kafesinde
Matem vardý evin heryerinde
Bahçeye gömdüm
Kafesi de arabayý da hurdacý Rüsteme verdim.
Güle oynaya aldý, onlardan kalan yanýk hatýraydý.

Seyfo gitti, kuþu da ötmez oldu.
Toprak serveti bile aldý içine,
Bana mýsýn demedi..
Ülkühan Boz




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.